Kötüler asla doğruyu bulamaz. Doğru olmak istedikleri zaman ise yaptıklarının karşılığını bulurlar. Doğruyu bulduğu anda insan düzelir. Düzelmek istediğinde her şey doğruya yönelir. Yanlışları gider. Hataları gider. Allah’ın lütfudur bu. Kimse yanlış yapmadım diyemez. Çünkü insan hatalıdır. Her an hatası karşısına çıkabilir. Bunları bilmek gerekiyor. Yanlışlarını görerek algılamak gerekiyor. Bunların doğru olduğunu bilmek. Doğru bir insan hiçbir zaman kötü olduğunu hatırlamak istemez. Kötü biri olmanın acısını bilir. Bu yüzden hatırladığı tek şey iyi olan kısımlardır. İyi olduğu anları anımasamaya çalışır. Hatılarsa eğer, huzurla geri döner yerine. Tekrar hayatının küçük hatıraları ile yaşar. Kötü günlerini unutmak isteyen insan onların bir daha yaşanmaması için çabalar. İçindeki acıyı su yüzüne çıkarmamaya çalışır. Hayatının çok mühim olduğu kanaatine varır. Yanlışlarını düzeltir ve düzgün bir hayat sürmenin çabasına girer. Bunu yapmanın çabası insanı en güzel şekilde doğruya yöneltir. Doğru olmanın mutluluğunu tattırır insana ve çabaları karşılığını alır. Hayatın büyük bir bölümünü yaşar. Kötü günlerini unutur. Zalimleri hatırlamaya çalışmaz. Kimse acı çekmeden doğruyu bulamaz. Doğru ile yanlışı bulmanın en güzel yoludur. Doğru kişi aklından geçenleri doğru söyler. Yanlışları hatırlamaya çalışmaz. Yanlış olan şeylerden uzak durur. Kötü şeyleri umursamaz. Yanlış olanı doğru ile değişmez. Kedi olmaz. Yanlışları hatırında tutmak gerekir. O yanlışların üzerinde çalışmalar yapılmamalı. Kimse yanlış üzerinde ilerlememeli. Bir şekilde sevginin ve merhametin gelişmesi gerek. İnsan içinde bunların çoğalmasını sağlamak, acıları derinden yukarı almak gerek. Kimsenin yorgun görünmemesi gerek. Neşeli olması gerek.
